هسته خرما به دلیل در دسترس بودن و هزینه بسیار کم، یک ماده اولیه مفید در صنعت تولید کربن فعال است.
کربن فعال (کربن اکتیو) چیست؟
کربن فعال که به‌عنوان زغال فعال نیز شناخته می‌شود، یکی از مواد شیمیایی پرکاربرد در صنایع مختلف است. این ماده با ساختار متخلخل و جذب سطحی بالا، توانایی جذب مواد شیمیایی و آلودگی‌ها از محیط‌های مختلف را دارد. کربن‌های فعال معمولاً از مواد پایه کربنی مانند چوب، هسته خرما، هسته آلبالو، پوست نارگیل، زغال سنگ و … در دو نوع پودری و گرانولی عرضه می‌شوند.
در واقع، کربن اکتیو یک ماده شیمیایی با خواص بسیار منحصر به فرد است که به‌طور گسترده در صنایع مختلف، به ویژه در تصفیه آب و هوا، کاربرد دارد. این ماده به دلیل ساختار خاص خود که دارای منافذ ریز و سطحی بسیار بالا است، قدرت جذب آلاینده ها مانند بو، رنگ و طعم نامطلوب را در مقیاس بالا دارند.
کربن اکتیو به شکل‌های مختلفی مانند پودری، گرانولی و میله‌ای در بازار عرضه می‌شود و هر یک از این اشکال کاربردهای خاص خود را دارند. به‌عنوان مثال، کربن فعال پودری به‌طور خاص برای فیلتر کردن رنگ‌ها و مواد شیمیایی استفاده می‌شود، در حالی که کربن گرانولی فعال برای جذب آلاینده‌ها در سیستم‌های تصفیه آب و هوا مناسب‌تر است.
این ماده همچنین در بسیاری از صنایع دیگر نیز به‌کار می‌رود. به‌عنوان مثال، در صنعت نفت و پتروشیمی برای جذب مواد نفتی و در استخراج فلزات گران‌بها کاربرد دارد. همچنین در صنعت قند و نیشکر برای حذف رنگ و دیگر آلاینده‌ها استفاده می‌شود.
نحوه تولید کربن فعال
تولید کربن اکتیو شامل مراحل زیر است:
کربونیزاسیون
کربونیزاسیون اولین مرحله در تولید زغال فعال است. در این مرحله، مواد خامی مانند چوب، هسته خرما، زغال سنگ، پوسته نارگیل یا دیگر مواد گیاهی و معدنی انتخاب می‌شوند. این مواد در شرایطی بدون هوا یا اکسیژن (یعنی در غیاب اکسیژن) تحت حرارت قرار می‌گیرند. این فرآیند معمولاً در کوره‌های دوار، کوره‌های عمودی یا کوره‌هایی که قادر به تحمل دماهای بالا هستند، انجام می‌شود. میزان دما در این کوره‌ها چیزی میان 600 تا 1200 درجه سانتی‌گراد است.
نحوه توکید کربن اکتیو
در طی فرآیند کربونیزاسیون، اجزای فرّار موجود در مواد خام مانند آب، قطران، گازها و دیگر ترکیبات فرار به بیرون رانده می‌شوند و تنها ماده کربنی باقی می‌ماند. این ماده کربنی که به طور کلی به صورت کربن خام یا کربن نیمه‌فعال است، آماده مرحله بعدی یعنی فعال‌سازی می‌شود.
فعال‌سازی
پس از کربونیزاسیون، کربن خام باید به منظور افزایش سطح خاص و ایجاد منافذ میکروسکوپی، فعال‌سازی شود. فعال‌سازی کربن باعث می‌شود که سطح آن افزایش یافته و قابلیت جذب آن به طور چشمگیری بیشتر شود.
شستشو و تمیزکاری
پس از فرآیند فعال‌سازی، کربن اکتیو باید شسته شود تا هرگونه ناخالصی یا مواد شیمیایی باقی‌مانده از فرآیند فعال‌سازی حذف گردد. این شستشو معمولاً با آب یا محلول‌های مخصوص انجام می‌شود تا کربن اکیتو به فرم نهایی و بدون آلایندگی برسد.
احیای کربن‌های فعال
احیا آخرین مرحله از تولید کربن فعال کربن است. کربن اکتیو پس از استفاده ممکن است اشباع شود و عملکرد آن کاهش یابد. برای بازیابی عملکرد آن، می‌توان از روش احیای حرارتی استفاده کرد. در این روش، زغال فعال در دمای بالا (بیش از 800 درجه سانتی‌گراد) با استفاده از گازهای بی‌اثر (مانند نیتروژن یا آرگون) یا بخار آب حرارت داده می‌شود تا مواد آلاینده و کثیفی‌های جذب شده از سطح آن حذف گردد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.